Wspomnienie Maryi Dziewicy czczonej jako Nasza Pani z Lujan w Argentynie. Wspomnienie błogosławionych męczenników z Algierii. Wśród nich warto wymienić ojca Christiana de Chergé, przeora klasztoru trapistów Notre Dame de l'Atlas w Tibhirine w Algierii, który został porwany i zamordowany przez terrorystów w 1996 roku, wraz ze swoimi sześcioma współbraćmi. Czytaj więcej
Wspomnienie Maryi Dziewicy czczonej jako Nasza Pani z Lujan w Argentynie. Wspomnienie błogosławionych męczenników z Algierii. Wśród nich warto wymienić ojca Christiana de Chergé, przeora klasztoru trapistów Notre Dame de l'Atlas w Tibhirine w Algierii, który został porwany i zamordowany przez terrorystów w 1996 roku, wraz ze swoimi sześcioma współbraćmi.
Czytanie Slowa Bozego
Alleluja, Alleluja, Alleluja!
Jesteście wybranym plemieniem,
królewskim kapłaństwem, narodem świętym,
ludem wybranym przez Boga,
by ogłaszać dzieła Jego potęgi.
Alleluja, Alleluja, Alleluja!
Jana 16,12-15
Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz [jeszcze] znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.
Alleluja, Alleluja, Alleluja!
Świętymi bądźcie,
jak Ja jestem święty, mówi Pan.
Alleluja, Alleluja, Alleluja!
The Gospel does not require sages; neither does Jesus seek powerful or strong people to entrust his mission to. Rather, he seems to do the opposite. His word, in fact, is not a doctrine or a complex ideology that only a few are able to understand or deepen. From his teaching, a simple and strong energy emerges, an energy that fills the heart and transforms life. Everyone can welcome and live it. It is the energy of love. The disciples are asked only to allow it to operate, neither stop it nor pose obstacles in its way. Jesus says that the Holy Spirit will "guide you into the whole truth." It will make us discover the limits and the banalities of the dimensions in which we often enclose ourselves. Let's allow ourselves to be guided by the Spirit and we will discover future things, we will dream of a different tomorrow. The Spirit, which is the source of life and inspiration, helps us to be creators with Him of that common future for all peoples and therefore also for us. In this sense, there is a growth in the understanding of the Gospel. Father Alexander Men,' a priest who was killed in Moscow at the beginning of the 90's used to say that we are still at the beginning of our understanding of the Gospel; there are many words we still have to understand in all of their depth. Saint John XXIII, years before, shortly before his death said, "It is not the Gospel which changes, it is we who understand it better." This is the work of the Spirit, today and throughout all generations.
Modlitwa jest sercem życia Wspólnoty Sant’Egidio, jej pierwszym „dziełem”. Na zakończenie dnia każda Wspólnota, niezależnie czy mała czy duża, zbiera się wokół Pana, aby słuchać Jego Słowa i zanosić do Niego swe prośby. Uczniowie nie mogą uczynić więcej niż siąść u stóp Jezusa jak Maria z Betanii, aby wybrać „najlepszą cząstkę” (Łk 10, 42) i uczyć się jak mieć te same co On uczucia (por. Flp 2,1-5).
Wracając do Pana za każdym razem Wspólnota czyni własną prośbę anonimowego ucznia: "Panie, naucz nas się modlić!” (Łk 11, 1). I Jezus, nauczyciel modlitwy, nieprzerwanie odpowiada: „Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz”.
Kiedy człowiek się modli, także w cichości własnego serca, nigdy nie jest odizolowany od innych czy opuszczony: zawsze jest członkiem rodziny Pana. W modlitwie wspólnotowej poza tajemnicą usynowienia jasno ukazuje się również tajemnica braterstwa.
Wspólnoty Sant’Egidio rozsiane po świecie zbierają się w różnych miejscach wybranych na modlitwę i przynoszą Panu nadzieje i cierpienia „znękanych i porzuconych tłumów”, o których mówi Ewangelia (por. Mt 9, 36-37). Należą do tych tłumów także mieszkańcy współczesnych miast, ubodzy zepchnięci na margines życia, wszyscy ci, którzy oczekują, że zostaną najęci choć na dzień (por. Mt 20).
Modlitwa Wspólnoty gromadzi wołania, dążenia, pragnienia pokoju, uzdrowienia, poczucia sensu i zbawienia, którymi żyją mężczyźni i kobiety tego świata. Modlitwa nigdy nie jest pusta. Nieustannie wznosi się do Pana, aby płacz zmienił się w radość, desperacja w pogodę ducha, przygnębienie w nadzieję, samotność w zjednoczenie. I aby Królestwo Boże jak najszybciej zamieszkało między ludźmi.
